Η Ιστορία του Υγραερίου

Το 1910, υπό τις οδηγίες του Δρα Walter Snelling, η Υπηρεσία Εξορύξεων των Η.Π.Α. διερεύνησε τη βενζίνη κινητήρων, προκειμένου να διαπιστώσει τον λόγο για τον οποίο εξατμίζεται τόσο γρήγορα, και ανακάλυψε ότι τα αέρια εξάτμισης ήταν το προπάνιο, το βουτάνιο και άλλοι ελαφροί υδρογονάνθρακες. Ο Δρ. Snelling κατασκεύασε ένα αποστακτήριο, το οποίο μπορούσε να διαχωρίσει τη βενζίνη κινητήρων σε υγρά και αέρια συστατικά και πούλησε την πατέντα προπανίου στον Frank Phillips, ιδρυτή της εταιρίας Phillips Petroleum Company.

Το υγραέριο (LPG) αποτέλεσε μία μετέπειτα εξέλιξη στη βιομηχανία πετρελαίου και αερίου. Η ιστορία του υγραερίου ξεκινάει από τις αρχές του 20ου αιώνα. Στην αρχική παραγωγή βενζίνης κινητήρων υπήρξε ένα πρόβλημα το οποίο αφορούσε το γεγονός ότι η βενζίνη κινητήρων (gasoline) εξατμιζόταν πολύ εύκολα κατά την αποθήκευση.

Η πρώτη εμπορική παραγωγή υγραερίου έπρεπε να περιμένει μέχρι τη δεκαετία του 1920, ενώ η πρώτη περιφερειακή εμπορική συναλλαγή μέχρι τη δεκαετία του 1950. Μία μεγάλη πετρελαϊκή εταιρία εισήγαγε το υγραέριο στη Γαλλία στα μέσα της δεκαετίας του 1930, ενώ μία μεγάλη εταιρία αερίου κατασκεύασε ένα εργοστάσιο εμφιάλωσης στην Ιταλία, κοντά στη Βενετία, το 1938. Οι εξελίξεις όμως εκείνες διακόπηκαν τότε λόγω πολέμου.

Έως τις αρχές της δεκαετίας του 1950, οι εταιρίες παρήγαγαν κυλίνδρους υγραερίου για οικιακή χρήση και τους προωθούσαν σε άλλες αγορές βάσει αδείας.

Η ανάπτυξη ακολούθησε τον ρυθμό των χρήσεων των διυλιστηρίων. Αυτά επεκτάθηκαν, ειδικότερα τη δεκαετία του 1960, καθώς κατασκευάστηκαν νέα διυλιστήρια και το καύσιμο πετρέλαιο αντικατέστησε το κάρβουνο ως εργοστασιακό καύσιμο. Οι πωλήσεις υγραερίου ανά την Ευρώπη αυξήθηκαν από 300.000 τόνους το 1950, σε 3 εκατομμύρια τόνους το 1960 και 11 εκατομμύρια τόνους το 1970.

Έως το 1912, το αέριο προπανίου μαγείρευε το φαγητό στο σπίτι. Το πρώτο αμάξι που τέθηκε σε λειτουργία με προπάνιο λειτούργησε το 1913.

Έως το 1915 το προπάνιο χρησιμοποιούνταν σε συσκευές πυράκτωσης, προκειμένου να κόβει μέταλλα. Το υγραέριο χρησιμοποιείται ως μεταφορικό καύσιμο, κυρίως σε βαριά οχήματα και γερανοφόρα οχήματα ανά τον κόσμο για πάνω από 60 χρόνια.

Στην Ελλάδα το υγραέριο χρησιμοποιείτε από τις αρχές του 1970. Το 1981 νομιμοποιείται η χρήση του μόνο στα ταξί και μόνο σε συγκεκριμένες πόλεις.

Από το 1999 απελευθερώθηκε η χρήση του υγραερίου σε όλα τα οχήματα και για όλη την Ελληνική επικράτεια.